Harry Potter i Kamień Filozoficzny to pierwszy tom kultowej serii autorstwa J.K. Rowling, opowiadającej o przygodach młodego czarodzieja. Kiedyś Harry był zwykłym chłopcem – nie latał na miotle, nie grał w quidditcha, nie nosił peleryny niewidki ani nie brał udziału w gigantycznych szachach. Nie znał też półolbrzyma Hagrida, miłośnika magicznych stworzeń. Jego życie ograniczało się do codzienności u surowych krewnych – wujka Vernona, ciotki Petunii i ich rozpieszczonego syna Dudleya. Jego „pokojem” była ciasna komórka pod schodami. Wszystko zmieniło się w dniu jego jedenastych urodzin.
Gdy do Harry’ego dociera list dostarczony przez sowę, chłopiec odkrywa szokującą prawdę – jest czarodziejem i został przyjęty do Szkoły Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie. Tam poznaje swoich najwierniejszych przyjaciół, Rona Weasleya i Hermionę Granger, a także swojego rywala,
- 1J.K. Rowling napisała książkę w kawiarniach
J.K. Rowling pracowała nad pierwszym tomem Harry’ego Pottera w różnych kawiarniach w Edynburgu, w tym słynnej The Elephant House. Pisarka nie miała stabilnej sytuacji finansowej i korzystała z ciepłych miejsc publicznych, by pisać przy filiżance kawy.Początkowo tworzyła ręcznie, zapisując pomysły w zeszycie. Gdy powieść była gotowa, wielokrotnie odrzucały ją wydawnictwa. Dopiero małe brytyjskie wydawnictwo Bloomsbury zdecydowało się na publikację, choć pierwsze wydanie miało zaledwie 500 egzemplarzy!
- Pierwsze wydanie to dziś bibliofilski skarb
Pierwsza edycja Harry’ego Pottera i Kamienia Filozoficznego została wydrukowana w liczbie tylko 500 egzemplarzy, z czego około 300 trafiło do bibliotek. Te książki są dziś niezwykle cenne – egzemplarze w dobrym stanie mogą osiągać wartość nawet kilkuset tysięcy dolarów na aukcjach! - Imię Hermiony miało zapobiec błędnej wymowie
J.K. Rowling celowo wybrała nietypowe imię „Hermiona” dla jednej z głównych postaci, ponieważ chciała, by młode czytelniczki nie myliły jej z popularniejszymi imionami. W trzeciej części (Harry Potter i więzień Azkabanu) autorka nawet dodała scenę, w której Hermiona sama wyjaśnia Viktorowi Krumowi, jak poprawnie wymawiać jej imię. - Inspiracją dla postaci Rona był przyjaciel J.K. Rowling
Ron Weasley został częściowo oparty na przyjacielu autorki z czasów szkolnych – Seanie Harrisie. Jego pomarańczowy samochód Ford Anglia również miał swój pierwowzór w rzeczywistości – Harris faktycznie jeździł takim autem. - Postać Dumbledore’a miała zupełnie inne imię
W pierwszych wersjach książki dyrektor Hogwartu nazywał się nie Albus Dumbledore, ale… Albus Dumbledor. Autorka ostatecznie dodała „e” na końcu, gdyż uznała, że brzmi to bardziej magicznie. - Pierwotny tytuł książki brzmiał inaczej
Początkowo J.K. Rowling chciała nazwać książkę Harry Potter i Czara Mędrców, ale ostatecznie wybrała Harry Potter i Kamień Filozoficzny. W USA tytuł został zmieniony na Harry Potter and the Sorcerer’s Stone, ponieważ wydawca uznał, że amerykańscy czytelnicy mogą nie znać pojęcia „kamień filozoficzny”. - Severus Snape był jedną z pierwszych postaci, jakie wymyśliła autorka
Snape istniał w umyśle J.K. Rowling jeszcze przed tym, zanim powstała większość fabuły. Autorka od początku planowała, że będzie on postacią złożoną, wzbudzającą zarówno sympatię, jak i niechęć. - Voldemort miał mieć inny los
W pierwszych planach książki Rowling rozważała, by Voldemort wcale nie został pokonany. Zastanawiała się nad bardziej otwartym zakończeniem serii, ale ostatecznie zdecydowała się na rozwiązanie, które znamy dziś. - Scena z lustrem Ain Eingarp miała inne zakończenie
Pierwotnie Harry miał zobaczyć w lustrze Ain Eingarp nie tylko swoich rodziców, ale także siebie jako odnoszącego sukcesy czarodzieja. Autorka jednak uznała, że bardziej poruszające będzie ukazanie Harry’ego jedynie z rodziną, której nigdy nie poznał. - Kamień Filozoficzny to prawdziwy mitologiczny artefakt
Kamień Filozoficzny, na którym opiera się fabuła pierwszej książki, nie został wymyślony przez Rowling. Jest to legendarny artefakt poszukiwany przez alchemików, mający zdolność zamiany metali w złoto i zapewniający nieśmiertelność. - Wydawnictwo Bloomsbury poleciło zmianę imienia autorki
Joanne Rowling początkowo chciała publikować pod swoim pełnym imieniem, ale wydawnictwo Bloomsbury zasugerowało, by użyła inicjałów „J.K.”, gdyż obawiało się, że chłopcy mogą nie chcieć czytać książki napisanej przez kobietę. - Daniel Radcliffe początkowo nie chciał zagrać Harry’ego
Rodzice młodego Daniela Radcliffe’a byli sceptyczni wobec pomysłu, by ich syn wystąpił w filmie o Harrym Potterze. Obawiali się, że będzie to zbyt duża presja dla dziecka. Ostatecznie jednak Daniel otrzymał rolę i stał się ikoną serii. - Mugole i motywy drugiej wojny światowej
Niektóre elementy świata przedstawionego w książce inspirowane były drugą wojną światową. Sam termin „Mugol” może przypominać określenia używane przez nazistów wobec ludzi spoza „czystej rasy”. - Pierwszy film z serii miał zostać animowany
Na początku rozważano stworzenie animowanej adaptacji książki, a nawet pomysł, by Harry’ego Pottera grał amerykański aktor. Ostatecznie jednak zdecydowano się na brytyjską obsadę i aktorski film. - Rowling już na początku znała zakończenie całej serii
Choć autorka dopracowywała szczegóły fabuły przez lata, już w trakcie pisania pierwszej książki miała w głowie zakończenie sagi i scenę finałowej walki Harry’ego z Voldemortem. - Powieść jest pełna ukrytych znaczeń
Nazwy postaci i zaklęć w książce często mają ukryte znaczenie. Na przykład „Albus” oznacza „biały” (symbolizujący mądrość i dobroć), a „Malfoy” można przetłumaczyć jako „zła wiara” (franc. mal foi). - Stephen King był pod wrażeniem książki
Znany pisarz horrorów Stephen King bardzo chwalił pierwszą część serii, szczególnie postać Severusa Snape’a, którego nazwał najbardziej fascynującym czarnym charakterem od lat. - W Polsce książka miała inny przekład niektórych nazw
Pierwsze tłumaczenie Harry’ego Pottera na język polski zawierało kilka zmian, np. „Hufflepuff” początkowo tłumaczono jako „Borsuczy Ród”. Z czasem nazwy te uległy ujednoliceniu.
