Król Macedonii i twórca potężnego imperium rozciągającego się na Bliski Wschód. Aleksander Wielki już w młodości wyróżniał się niezwykłym intelektem dzięki naukom swojego mentora, Arystotelesa. W 336 roku p.n.e., po tragicznej śmierci ojca, Filipa II, objął tron, stając się hegemonem Związku Korynckiego i jednocząc większość greckich państw.
W 334 roku rozpoczął legendarną kampanię przeciwko Persji, rządzonej przez Dariusza III. Jego zwycięstwa pod Issos w 333 roku p.n.e. oraz zdobycie Tyru, Gazy i Egiptu przyniosły mu sławę niezwyciężonego wodza. W 331 roku pokonał Dariusza w decydującej bitwie pod Gaugamelą, zdobywając Mezopotamię, a także terytoria dzisiejszego Iranu i Afganistanu, znacząco powiększając swoje imperium.
Aleksander nie zatrzymał się na tym. Podjął ambitną próbę podboju Indii, gdzie podczas szturmu na jedno z miast omal nie stracił życia. Jego śmiałe wyprawy i zwycięstwa uczyniły go jedną z najbardziej fascynujących postaci w historii świata.
Aleksander Wielki zapisał się w historii jako genialny strateg i miłośnik kultury, ale jego legenda ma też mroczną stronę. Był bezwzględnym wodzem, odpowiedzialnym za krwawe rzezie, które wstrząsnęły starożytnym światem. Mieszkańcy Tyru, którzy ośmielili się stawić opór, zostali brutalnie wymordowani lub sprzedani w niewolę. W Gazie tysiące mężczyzn zginęło, próbując przeciwstawić się jego armii.
Na podbitych ziemiach także nie brakowało buntu. Na obszarze Sindhu powstanie wzniecone przez braminów spotkało się z równie krwawą odpowiedzią. Ponadto w rozszerzającym się imperium Aleksandra kolejne rebelie tłumiono z bezlitosną stanowczością, a prowodyrzy i ich zwolennicy często kończyli na szubienicy. Mimo swej chwały, jego panowanie pozostawiało za sobą cienistą spuściznę strachu i zniszczenia.
- Był uczniem Arystotelesa
Aleksander był uczniem jednego z największych filozofów starożytności – Arystotelesa. Jego ojciec, król Filip II, zatrudnił Arystotelesa, aby nauczył Aleksandra filozofii, logiki, retoryki oraz etyki.
Dzięki naukom Arystotelesa Aleksander rozwinął swoje zainteresowanie literaturą i naukami przyrodniczymi, co pomogło mu później w zarządzaniu swoim ogromnym imperium. Fascynacja kulturą grecką i umiłowanie wiedzy, jakie wyniósł z tych nauk, były widoczne w jego działaniach jako władcy. - Nigdy nie przegrał bitwy
Aleksander uczestniczył w ponad 20 dużych bitwach i nigdy nie został pokonany. Jego umiejętności taktyczne i strategiczne były tak imponujące, że wielu współczesnych historyków uważa go za jednego z największych dowódców wojskowych w historii. - Założył ponad 20 miast
Aleksander założył wiele miast, które nosiły jego imię, np. Aleksandria w Egipcie, która stała się jednym z najważniejszych centrów kultury i nauki w świecie starożytnym. W każdym z tych miast promował grecką kulturę i idee, jednocześnie szanując lokalne tradycje. - Jego koń, Bucefał, był legendarny
Bucefał, ukochany koń Aleksandra, był znany ze swojej dzikiej natury. Aleksander jako młodzieniec oswoił go, co uczyniło go sławnym wśród dworzan.
Koń ten towarzyszył Aleksandrowi w wielu kampaniach i stał się symbolem lojalności i odwagi. Po śmierci Bucefała Aleksander założył miasto o nazwie Bucefala na jego cześć. - Miał niesamowitą ambicję
Aleksander od najmłodszych lat marzył o podboju całego świata. Po śmierci ojca, Filipie II, natychmiast rozpoczął kampanie wojskowe, które doprowadziły do podboju Persji, Egiptu, aż po Indie. - Nie bał się mieszać kultur
Aleksander był zwolennikiem integracji kultur. Sam ożenił się z kobietą perskiego pochodzenia, Roksaną, i zachęcał swoich żołnierzy do podobnych związków, aby zjednoczyć różne narody w swoim imperium. - Zmarł w młodym wieku
Aleksander zmarł w wieku zaledwie 32 lat w Babilonie, prawdopodobnie z powodu febry, zatrucia lub innych przyczyn medycznych, co do których historycy wciąż się spierają. Jego przedwczesna śmierć pozostawiła imperium bez silnego przywódcy, co doprowadziło do jego szybkiego rozpadu. - Legenda o węźle gordyjskim
Aleksander rozwiązał słynny węzeł gordyjski, który według przepowiedni miał rozwiązać tylko przyszły zdobywca Azji. Zamiast próbować go rozwiązać tradycyjnymi metodami, Aleksander po prostu przeciął węzeł mieczem, pokazując swój pragmatyzm i zuchwałość. - Cenił Homera i Iliadę
Aleksander zawsze miał przy sobie egzemplarz „Iliady”, którą traktował jako źródło inspiracji. Wierzył, że jest potomkiem Achillesa, jednego z największych bohaterów greckich, i starał się naśladować jego czyny. - Mówił wiele języków
Aleksander znał kilka języków, w tym grecki i macedoński, co ułatwiało mu komunikację w zróżnicowanym kulturowo imperium. - Był uznawany za boga przez Egipcjan
W Egipcie Aleksander był czczony jako faraon i uważany za syna boga Amona. Jego egipski kult trwał jeszcze długo po jego śmierci. - Jego mumia zaginęła
Ciało Aleksandra zostało zabalsamowane i przewiezione do Aleksandrii, ale jego grób nigdy nie został odnaleziony. To jedna z największych archeologicznych tajemnic historii. - Miał trudne relacje z ojcem
Filip II był znakomitym władcą, ale relacje między nim a Aleksandrem były napięte. Aleksander nigdy nie zaakceptował drugiego małżeństwa ojca z Kleopatrą Eurydyką, które zagroziło jego dziedzictwu. - Wojskowa formacja falanga była jego znakiem rozpoznawczym
Macedońska falanga, która była rozwiniętą formą greckiej hoplitów, była podstawą jego wojskowej potęgi. Dzięki niej odnosił spektakularne zwycięstwa, takie jak pod Issos czy Gaugamelą. - Był uzależniony od wielkości
Aleksander wierzył, że jego przeznaczeniem jest zapisanie się na kartach historii jako największy władca wszech czasów. Jego pragnienie chwały i podboju nigdy nie zostało zaspokojone, nawet gdy kontrolował większość znanego mu świata. - Kampanię w Indiach przerwał bunt żołnierzy
Choć Aleksander chciał kontynuować ekspansję w Indiach, jego żołnierze odmówili dalszej walki, zmęczeni latami kampanii i oddaleniem od domu. - Nie wyznaczył następcy
Przed śmiercią Aleksander miał powiedzieć, że swoje imperium pozostawia „najsilniejszemu”. Ta decyzja doprowadziła do brutalnych wojen diadochów, które podzieliły jego imperium na kilka państw. - Zainspirował wielu późniejszych władców
Juliusz Cezar, Napoleon i inni wielcy wodzowie często przywoływali Aleksandra jako wzór doskonałego przywódcy wojskowego i politycznego. - Był ikoną nawet w kulturze azjatyckiej
W Indiach Aleksander został zapamiętany jako „Sikander”, co oznacza wojownika i zdobywcę. W perskich i arabskich legendach przedstawiano go często jako bohatera o nadludzkich zdolnościach. - Aleksander uważany był za półboga
Wiele osób wierzyło, że Aleksander miał boskie pochodzenie. On sam nie zaprzeczał temu, co pomogło w budowaniu jego autorytetu.
